Rock crawl on Olympus Mt.

H ψυχή του εθελοντή είναι ανεκτίμητη! Ναι αγαπητοί μου φίλοι και αναγνώστες, από εδώ θα ξεκινήσω γιατί αυτή είναι και η ουσία που γράφω αυτό το άρθρο μέσα από το οποίο θα προσπαθήσω να σας περιγράψω όχι μόνο τις δυνατότητες του αθλητικού Ranger Raptor, αλλά για το ομαδικό πνεύμα, το οποίο δένει άγνωστους ανθρώπους μεταξύ τους, δίνοντας ευκαιρία να κάνουν “μια καλή πράξη” που θα την θυμούνται ..σε όλη τη ζωή τους!

Η ιδέα έπεσε από τον Λόρυ το Νεράντζη, ο οποίος εδώ και 4 χρόνια αφιερώνει κάποιους μήνες από την υπόλοιπη ζωή του, προβάλλοντας τα 12 Καταφύγια του Ολύμπου, τα οποία ενώνει μία διαδρομή που αγγίζει τα 100 χλμ. Ο σκοπός ιερός, δεν το συζητάω… οι αποδέκτες πολλοί, αλλά οι εθελοντές ..δυστυχώς λίγοι!

Κάπως έτσι με τις σκέψεις αυτές αρχίσαμε να σχεδιάζουμε τα πιό πιθανά σενάρια μέσα από τα οποία θα βρίσκαμε κάποιον ευρηματικό τρόπο προσέγγισης 3ων καταφυγίων ανάγκης στον Όλυμπο” Μιγκοζίδης, Αγ. Αντώνης, Σαλατούρα” τα οποία τους χειμερινούς μήνες και όχι μόνο, αποτελούν σωτηρία για mountaineer ορειβάτες που τα προσεγγίζουν!

Πού να βρούμε τα νερά και πώς θα τα ανεβάσουμε στο υψόμετρο;

Ένα ωραίο προνόμιο στη ζωή είναι να έχεις φίλους που μπορούν να σου ανοίξουν πόρτες, προκειμένου να γίνει εφικτός ο σκοπός ενός οραματισμού! Γιατί κακά τα ψέματα αγαπητοί μου φίλοι το “we support” αποτέλεσε ιδιαίτερο οραματισμό με βαρύ τίμημα! Αλήθεια τώρα! Κάθε χρόνο της ημέρες του 15 Αυγούστου βλέπουμε ένα σωρό πιστούς ανθρώπους να γονατίζουν και να προσέρχονται σε διάφορες εκκλησιές για ένα τάμα! Γιατί αυτό το ανέβα κατέβα με 25,5kg στην πλάτη και τα χέρια μόνο με τάμα θα το παρομοίαζα! Για τα παλληκάρια της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης αναφέρομαι που ξεπέρασαν αρκετές φορές τον εαυτό τους κατα τη διάρκεια αυτών των 2 ημερών που ζήσαμε στα “Λημέρια” των 12 θεών, οι οποίοι φέτος μάλλον έφυγαν διακοπές ξεχνώντας να “ποτίσουν” το γέρο Όλυμπο, που ακόμη και μέσα στο κατακαλόκαιρο η ροή των νερών του εντυπωσίαζε!

Υποστήριξη by Βροχίδης -Χατζής

Ο Ένας δεν μπορώ να δώσω τα νερά γιατί …όλοι βρίσκονται σε διακοπές ..δεν γίνεται να το κάνετε το Χειμώνα που είμαστε πιό ήρεμοι; Ο άλλως να πηγαίνετε και …αν με δείτε γράψτε μου! Και ο 3ος χωρίς καμμία υποχρέωση, λέει… αύριο αγοράζουμε τα πάντα, φορτώνουμε και ξημερώματα Σαββάτου αναχωρούμε! Δεν ήταν άλλος εκτός από τον εφευρετικό Τάσο Χατζή, της γνωστής εταιρίας της Βορείου Ελλάδος FORD Βροχίδης -Χατζής , ο οποίος “πέταξε” τη σκούφια του μόλις πληροφορήθηκε την ιδιαιτερότητα της έκτακτης αποστολής. Και να ‘ταν μόνο αυτό! Άφησε τη δουλειά του, παρήγγειλε 100 6άδες νερά και για κάποιες ώρες τριγυρνούσε στον Σκλαβενίτη προκειμένου, να προσθέσει και τρόφιμα ικανά να θρέψουν μια ομάδα 10 ατόμων!

Έπρεπε να λειτουργήσουμε γρήγορα! Πώς θα μεταφερθούν όμως 100 6άδες νερά και 25 σακκούλες Ford με τρόφιμα στον Όλυμπο; Κανένα πρόβλημα για τον Τάσο, καθώς επιστράτευσε ένα Ford Transit, από την οικογένεια των επαγγελματικών της Ford, που εδώ και πολλές δεκαετίες υπηρετεί με ασφάλεια τον Ελληνα επαγγελματία. Και οι υπόλοιποι; Ας είναι καλά το Ranger Raptor, και φυσικά η καρότσα του που σχεδιάστηκε για δύσκολες καταστάσεις μετακίνησης.

Το ραντεβού είχε κλειστεί από την προηγούμενη, και λόγο της χαμηλής ταχύτητας που είχαμε κατα τη διάρκεια του ταξιδιού μας, αισίως φτάσαμε σε ένα τριωράκι στο μικρό πάρκινγκ του Κ.Ε.Ο.Α.Χ ,αφού προηγουμένως απολαύσαμε ένα απίστευτο πανόραμα των γύρο κορυφών. Είναι πολύ ωραία πάνω στα ψηλά βουνά! Ένα από τα ωραιότερα πράγματα πάνω στη γη …κατ εμέ πάντοτε.. είναι και το “Αγναντεύειν” ή πάρε μάτι ρε φιλαράκι! Εκεί φεύγει το άγχος, εκεί ξεχνάς τα χάπια της πίεσης και της χοληστερίνης, και κάπου εκεί είναι που, εισέρχεσαι στην δίνη του λεπτού αέρα νιώθοντας μια αναγέννηση στο σώμα σου καθώς τα πάντα λειτουργούν ομαλά!

Μπορεί να είπαμε την καλημέρα μας, και να δώσαμε το στίγμα μας στην πόλη της Θεσσαλονίκης μέσω του 1ου Ραδιοφώνου της το Ράδιο Θεσσαλονίκη, το οποίο την μέρα εκείνη έκανε γνωστή την προσπάθεια μας, όμως έλα που δεν γνωριστήκαμε επαρκώς; Στο “μεροκάματο” κάποιες φορές από τις πρώτες κιόλας κινήσεις καταλαβαίνεις λίγο πολύ ποιος είναι ο διπλανός σου.

Ο Λορέντζος, ο Τάσος, ο Μάρκος, ο Ευριπίδης, ο Δημήτρης και ο Παντελής, εγώ δηλαδή! Μια εξάδα. η οποία δεν έπιασε το Τζακ -ποτ, αλλά κατάφερε να λειτουργήσει άψογα και να περάσει ακόμα καλύτερα. Τα χέρια του Ευριπίδη πήγαιναν και έρχονταν στη διαλογή των τροφίμων, ακούγοντας τις οδηγίες του Τάσου! Ο Δημήτρης κουβαλούσε τις εξάδες τέσσερις -τέσσερις λες και προετοιμαζόταν για του Ολυμπιακούς αγώνες, και ο Μάρκος με τον Λορέντζο τις τοποθετούσαν προσεκτικά στην καρότσα του “νεροκουβαλητή” Ranger Raptor. Εγώ που ήμουν; Μα δίπλα τους και σκούπιζα τον ιδρώτα τους και προετοιμάζοντας το εσωτερικό του Raptor, στο οποίο φορτώσαμε ακόμη και τα πίσω καθίσματα!

3,2,1, go!!

Λίγο πριν το ξεκίνημα έγινε ο τυπικός έλεγχος της άδειας εισόδου στο Κέντρο Εκπαίδευσης, και λίγες στιγμές αργότερα με ταχύτητα “5 ΜΑΟ” τσουλούσαμε κοιτώντας αρχικά, δεξιά και αριστερά, και αμέσως μετά, τον πετρώδη χωματόδρομο που ήδη έλυνε τις “διαφορές” του με τις αναρτήσεις και τα ελατήρια του Raptor! To εργαλείο ( Ford Raptor), την ώρα εκείνη έδινε ρεσιτάλ υποδειγματικού σκαρφαλώματος, χωρίς να χάνει την πρόσφυση ούτε στιγμή, χάρις το off road Hardware που είναι εφοδιασμένο, και είδαμε ότι κάνει παπάδες, χωρίς φασαρία και ίχνη κόπωσης, όντας “τίγκα” φορτωμένο! Ναι Respect!!!

Μια παροιμία λέει “Το εργαλείο κάνει τον Μάστορα” όχι τον Bob αλλά το Raptor! Εδώ πάνω στα ψηλά… οι λάτρεις των επιδόσεων θα πάθουν πλάκα, γιατί απλά θα βιώσουν από πρώτο χέρι την απίστευτη λειτουργία του twin-turbo V6 βενζινοκινητήρα των 3.0 Λίτρων τεχνολογίας EcoBoost τον οποίο επιμελήθηκε με ευλάβεια η Ford Performance προκειμένου να αποδίδει 288Ps και ροπή 50kgm. Η Ford Performance, πιστοποίησε ότι ο κινητήρας αποκρίνεται πολύ γρήγορα στις εντολές του οδηγού, σε συνδυασμό με ένα αγωνιστικής προέλευσης σύστημα anti-lag, που επιτρέπει τη διατήρηση της πίεσης στο κύκλωμα του turbo παρέχοντας άμεση απόκριση και ισχύ. Το βιώσαμε κατα τη διάρκεια της ανάβασης από το Καταφύγιο Ανάγκης “Κώστας Μιγκοζίδης” προς τη θέση “πόρτες” κάτω από την κορυφή Άγιος Αντώνης με το ομώνυμο καταφύγιο Ανάγκης!

Να γιατί σκαρφάλωσε άνετα το Raptor στα “κατσάβραχα”.

Για όσους δεν γνωρίζουν, το Ford Ranger Raptor, είναι εφοδιασμένο με ένα πολύ προχώ σύστημα τετρακίνησης που συνεργάζεται άψογα με ένα νέο, ηλεκτρονικά ελεγχόμενο on-demand κιβώτιο ταχυτήτων δύο σχέσεων (αργό/γρήγορο), που συνδυάζεται με το εμπρός και πίσω “μπλοκέ” διαφορικά, τα οποία κατα τους ειδήμονες της τετρακίνησης, θεωρούνται απαραίτητα για off road επιδόσεις!

Ούτε ένα ούτε 2 αλλά 7 επιλέξιμα προφίλ οδήγησης, βρίσκονται στη διάθεση του οδηγού τα οποία διαμορφώνει ηλεκτρονικά προσφέροντας φοβερές επιδόσεις για γρήγορη οδήγηση εκτός δρόμου. Κάθε επιλέξιμο προφίλ οδήγησης προσαρμόζει μία σειρά παραμέτρων -από τον κινητήρα και το κιβώτιο ταχυτήτων μέχρι την ευαισθησία και τη ρύθμιση του ABS, τα συστήματα ελέγχου πρόσφυσης και ευστάθειας, τις βαλβίδες στο σύστημα εξαγωγής, καθώς και την απόκριση του τιμονιού και του γκαζιού. Επιπλέον, τα όργανα, οι πληροφορίες που παρέχει το όχημα, καθώς και τα χρωματικά θέματα στον πίνακα οργάνων και την κεντρική οθόνη αφής αλλάζουν ανάλογα με το επιλεγμένο προφίλ οδήγησης.

Πριν την άνοδο ή την κάθοδο μας, με το Ford Ranger Raptor, επιλέξαμε το προφίλ Rock crawl: για να έχουμε τον βέλτιστο έλεγχο, με πολύ χαμηλή ταχύτητα σε βραχώδη και κακοτράχαλα εδάφη. Εν συνεχεία μπήκε σε το σύστημα Trail Control, που μοιάζει με το cruise control αλλά σε συνθήκες off‑road. Ο οδηγός απλά επιλέγει μία καθορισμένη ταχύτητα κάτω από 32km/h με το όχημα να διαχειρίζεται την επιτάχυνση και το φρενάρισμα, ενώ ο ίδιος συγκεντρώνεται στο τιμόνι διασχίζοντας δύσκολα εδάφη. Η όλη “φάση”, μας άφησε σιωπηλούς, καθώς θαυμάζαμε την εξέλιξη που έχει πάρει η τεχνολογία η οποία φαντάζει απίστευτη, χάρις τις δυνατότητες που προσφέρει η σωστή εφαρμογή της!

Ανεβήκαμε και κατεβήκαμε 3 φορές στον Άγιο Αντώνη, εκπληρώνοντας το 2ο τάμα της Αποστολής μας! Βέβαια η χαρά μας κόπηκε για λίγο καθώς βρήκαμε το Καταφύγιο σε “οικτρά χάλια”. Γεμάτο σκουπίδια, χαλασμένα παράθυρα και ……! Ο Άγιος Αντώνιος χρίζει μία ξεχωριστή αποστολή η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει τεχνικούς όλων των ειδικοτήτων! Εδώ πάνω χρειάζονται άνθρωποι που θα σηκώσουν τα μανίκια και όχι άνθρωποι του”καναπέ” και των social media. Ο Δημήτρης και ο Λόρυ σύρθηκαν μέσα από το σπασμένο παράθυρο στα αριστερά, και μετέφεραν νερά και τρόφιμα στο πατάρι, τα ασφάλισαν και επέστρεψαν για τα τελευταία, βοηθώντας μάλιστα την υπόλοιπη ομάδα που ήδη “έπεσαν” τα χέρια τους! Βγάλαμε την αναμνηστική φωτό, και με τα παγούρια στο χέρι μείναμε να απολαμβάνουμε τη θέα της ψηλότερης κορυφής τον Μύτικα, και να παρακολουθούμε από μακρυά την προσπάθεια ανάβασης που επιχειρούσε μια ομάδα στον περίφημο “Γολγοθά”. Πήραμε την κατηφόρα για τις πόρτες, έχοντας δεξιά τον “Διακόπτη” για να συναντήσουμε τον “Νεροκουβαλητή” το Ranger Raptor, που ανέμενε την “παρέα” μας! Τα συναισθήματα όλων ήταν ανάμεικτα! Σεβασμός στο “δυνατό εργαλείο” το οποίο την ώρα εκείνη είχε την τιμητική του καθώς εκπλήρωσε με επιτυχία μία δύσκολη αποστολή στον Όλυμπο! Είναι πολύ τυχεροί οι επαγγελματίες εκείνοι που επιλέγουν το Raptor, για να τους δίνει λύσεις εκεί που άλλα οχήματα σταματούν! Ξυλοκόποι, εναερίτες, εργασίες σε ύψος, δύσκολες προσβάσεις και μεταφορές στα πιό δύσκολα εδάφη. Για το λόγο αυτό άλλωστε, το εξέλιξε η FORD Performance, λαμβάνοντας σοβαρά υπ όψιν της, ότι υπάρχουν και εργαζόμενοι που πρέπει να προσεγγίσουν μέρη που δεν ανεβαίνει τίποτα!

Το βράδυ μας βρήκε κάτω από τα σκαλιά του μικρού καταφυγίου ανάγκης, “Μιγκοζίδης” απολαμβάνοντας την κοινωνία της παρέας μας η οποία είχε πολλά να πει καθώς, μόλις είχαμε γνωριστεί! Το όλο σκηνικό έλαβε χώρα κάτω από το φως του ηλιοβασιλέματος, που ήρθε μετά τις 21:00 το βράδυ! Στα ψηλά.. η νύχτα πέφτει βαριά, πολύ αργότερα από τις πόλεις! Αυτή ήταν και η αμοιβή όλων μας, καθώς, βρεθήκαμε να σχολιάζουμε για τα χρώματα της ίριδας που έκαναν “τρελό παιχνίδι” με τα μάτια και τα μυαλά μας! Στιγμές αργότερα η φωτιά που ανάψαμε μέσα στο ειδικό μεταλλικό κουτί ανέμενε την γεμάτη σχάρα με τις Gourmet λιχουδιές που ετοίμαζε επιμελώς, ο Τάσος, απολαμβάνοντας μια απίστευτη “νυχτερινή πτήση” με θέα το άπειρο και μουσική υπόκρουση τους ήχους της φύσης!

Το πρωινό, στα 1.800μ ήταν το κάτι άλλο! Ο καθαρός αέρας πήρε κάθε ίχνος κούρασης και ανανέωσε την διάθεση μας ευχάριστα! Κατηφορίζοντας, κάναμε check out στην πύλη, και κατηφορίζαμε μέ πορεία το χωριό Κοκκινοπηλός Λαρίσης, όπου βρίσκεται ο δασικός που οδηγεί κάτω από την Σαλατούρα, τελευταίο προορισμό της αποστολής μας! Το Ford Tranzit ανέβηκε μέχρι το τέλος του δρόμου, χωρίς δυσκολία και χάρις το μεγάλο διαφορικό του, που σηκώνει βάρη και δεν κλατάρει! Επίσης ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία διαλογής τροφίμων και νερών… μόνο που το μονοπάτι ανάβασης είναι υποτυπώδες, και με κλίσεις που αναγκάζουν τον περιπατητή να ανέβει, “εξομολογούμενος όλες τις αμαρτίες του”. Τα είδα όλα αγαπητοί μου αναγνώστες! Ω ρε μάγκα μου τι ωραίος και βατός που ήταν ο Άγιος Αντώνης; Το βάρος των 25,5kg στην πλάτη και οι 2 σακκούλες ανα χείρας με αποτελείωσαν! Η λύτρωση ήρθε από τον Δημήτρη που επέστρεψε με άδειο σακίδιο και φορτώθηκε τις σακκούλες και λίγα νερά, δίνοντας μου το “φιλί της ζωής” προκειμένου να συνεχίσω την ανάβαση μέχρι το Καταφύγιο της Σαλατούρας. Ναι φίλοι μου τα είδα όλα! Μετά από λίγες ανάσες, ατένισα την θέα προς την κόψη , και χάρις το δροσερό αεράκι που φυσούσε την ώρα εκείνη, συνήλθα!!

Το καταφύγιο Σαλατούρα είναι Λιλιπούτειο με ανέσεις πρώτης ανάγκης, φιλοξενεί 6 άτομα, διαθέτει ασύρματο VHF στην συχνότητα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης 146,500. Τα παιδιά κατέβηκαν και ξανά ανέβηκαν, επίσης με το ίδιο φορτίο στην πλάτη! Επέστρεψα από πιό καθαρό και φωτεινό μονοπάτι ακολουθώντας τη σήμανση! Μές της Ζούγκλας τη σιγαλιά! Έτσι ένιωσα κάτω από τα μεγάλα κλαδιά του δάσους ερυθρελάτης, η οποία μοσχομύριζε παρόλη την πολύμηνη ξηρασία, που φέτος, χτύπησε για τα καλά το Βουνό των Θεών! Η επιστροφή έγινε μέσω του δασικού δρόμου που οδηγεί στο χωριό Πέτρα Πιερίας, και από εκεί στην Κατερίνη.

Την Αποστολή “We Support Emergency Shelters” αποτελούσαν οι εξής: Τα μέλη της Ε.Ο.Δ. Νεράντζης Λορέντζο, Μάρκος Πρελορέντζος, Ευριπίδης Κοτσαντζής, Δημήτριος Γκαμπλιάς. Από την FORD Bροχίδης -Χατζής, ο άνθρωπος “passepartout ” Tάσος Χατζής και ο Παντελής Τζερτζεβέλης.

Στον επίλογο του άνω μεγάλου κειμένου, θα έλεγα ότι ο στόχος της αποστολής μας πραγματοποιήθηκε! Το ραντεβού όλων ανανεώθηκε καθώς ..ο οραματισμός μας αυξήθηκε καθώς, εμείς οι ίδιοι ως άνθρωποι, γεμίσαμε από περίσσεια ενέργεια που έφτιαξε ωραία αύρα στην καρδούλα μας! Λίγοι…αλλά Ράπτορες!

Ένα ευχαριστώ, ίσως ήταν λίγο για την υποστήριξη του Τάσου Χατζή ο οποίος, εδώ και χρόνια ζει με διαφόρους “τρόπους” τον κόσμο της περιπέτειας δίνοντας τα πάντα, προκειμένου να βρεθεί στην κοντά της .